Eerst het bijbehorende gebeuren als koffie, plassen, wel/geen statief, “oh, moeten we ook een toegangskaartje kopen?”, file bij de kaartautomaat…. Maar dan kunnen we ‘en route’. Eigenlijk helemaal niet want we hoeven niet op de paden te blijven. Zeventien fotografen, waaronder onze gidsen Edith en Nicolette. Heel top, want het gebied is wel érrug groot. En heel rustig; behalve een kinderwagen niets met wielen en geen honden. Wij zijn in het noordelijke deel; een savanne achtig aandoend landschap met lage heuvels.

Enkele fotografen gaan meteen los op het moois en blijven ver achter. Nicolette meldt dat in haar wandelgroep een verliespercentage van tien procent acceptabel is. Binnen vijfhonderd meter hebben we dat ruimschoots gehaald. Edith doet veel moeite om de rest bij elkaar te houden. Maar we zien zo veel en het is zo anders. Op de terugweg nóg meer (dam)herten. De vossen zijn druk bezig met belangrijke gezinszaken en uit het zicht. Ook zonder de dieren is het een prachtige dag en idem plek om hier rond te lopen.

De zon gaat onder maar niet helemaal conform onze inschatting. Het wordt wel koud dus versneld naar het restaurant. Tja, te vroeg. Een groot deel bivakkeert met dekentjes op het buitenterras. Daarna is het binnen heerlijk genieten van warmte en eten. Het is gezellig, loopt gesmeerd en tegen half negen gaan we huiswaarts. Met dank aan onze gidsen, alle carpoolchauffeurs en iedereen die het een heerlijk dagje maakte. En ons achtergebleven trio? Zag heel gelukkig de zon in de zee zakken op het Zandvoortse strand.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Dit is een verplicht veld
Dit is een verplicht veld
Geef een geldig e-mailadres op.
Accepteer de voorwaarden om door te gaan